مقایسه رضایت مندی دانشجویان کارشناسی پرستاری در دو روش آموزش از طریق لوح فشرده و آموزش سنتی

مقدمه: با توجه به روش های گوناگونی جهت ارائه آموزش، انتخاب روش های آموزش را می توان از جمله فعالیت هایی دانست که مدرسان با توجه به شرایط و امکانات برای رسیدن به اهداف آموزشی اتخاذ می کنند. این مطالعه با هدف و مقایسه رضایتمندی دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران نسبت به دو روش آموزش از طریق لوح فشرده و آموزش سنتی انجام شد. روش ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود. جامعه پ‍‍‍‍‍ژوهش شامل کلیه دانشجویان پرستاری ورودی مهر 88 که واحد بهداشت جامعه ی 3 را در نیمسال تحصیلی 92-91 می گذراندند، بود(38 نفر). شرکت کنندگان بر اساس روش تخصیص تصادفی به روش بلوک دوتایی به دو گروه آموزش با روش سنتی و آموزش با لوح فشرده تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه پرسشنامه ی پژوهشگر ساخته ی رضایت سنجی از شیوه آموزشی بود که پس از تایید روایی و پایایی در پایان دوره توسط فراگیران دو گروه تکمیل شد. جهت تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی ( میانگین، انحراف معیار)، آزمون آماری آنالیز کوواریانس، آزمون کای دو و آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار رضایت مندی در دو گروه آموزش سنتی و آموزش لوح فشرده نیز به ترتیب 17/15±74/58 و 31/16±37/74 از مجموع 100 نمره بود. مقایسه میانگین نمرات رضایت مندی دانشجویان دو گروه نشان داد که نمرات رضایت مندی دانشجویان در دو گروه از نظر آماری تفاوت معنادار (006/0p=) داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه فوق، رضایت مندی دانشجویان پرستاری از آموزش با لوح فشرده در مقایسه با آموزش سنتی بیش تر است و مدرسان و سیاست گذاران آموزشی می توانند با توجه به نتایج این پژوهش، در آموزش دروس نظری پرستاری از روش آموزش با لوح فشرده و یا ادغام آن با سایر روش های آموزشی استفاده نمایند.